Πάντα υπήρχε ανάμεσα στους συγγενείς μας, κάποιος θείος ή θεία που νεάνιζε, είχε πιο «μοδέρνες» ιδέες και έδειχνε να μην τα πάει καλά με τους συνομηλίκους του.
Σε αυτόν τον αειθαλή μεσήλικα είναι αφιερωμένο αυτό το φούτερ, με τις πιο τρυφερές αναμνήσεις, τα πιο γλυκά αισθήματα μιας υπέροχης ηλικίας.