Θα ‘λεγε κανείς ότι είναι ένα υπέροχο δημιουργικό μήνυμα, αν στην πραγματικότητα δεν ήταν μια απολύτως αντικειμενική αλήθεια, που όλες εμείς, σιμά στα 160 cm, έχουμε βιώσει!
Πόσες φορές δεν αδικηθήκαμε στις συναυλίες, αφού δεν μπορούσαμε να δούμε, έστω κι από μακριά, τον τραγουδιστή;
Πόσο γρήγορα δεν τελείωσε άδοξα το όνειρο να γίνουμε αεροσυνοδοί, να λάβουμε μέρος στα καλλιστεία ή το gntm ελέω των λιγοστών πόντων μας;
Πόσες φορές δεν ακούσαμε σχόλια από γνωστούς και φίλους για μια άλλη γυναίκα, ‘μια ψηλή γυναίκα, θεωρητική και πανέμορφη’ ενώ κανείς δε σχολίασε ‘ήταν μια κούκλα, κοντούλα και καλλονή’.
Κι εμείς τα κάναμε όλα: δε λάβαμε μέρος στη σχολική γιορτή τη φορά που ‘δεν ήμασταν στη σημαία’, φορέσαμε 15ποντα στο γραφείο για να αναδείξουμε το μπόι μας, αυξήσαμε το ύψος στη θέση του οδηγού, πιάσαμε νωρίς στασίδι στη συναυλία που μας ενδιέφερε! Όλα!
Γιατί ναι κορίτσια, τώρα πια δε μας παίρνει από κάτω!
Πόσο κάτω δηλαδή! 😂
Είμαστε μικρόσωμες, πολύτιμα υλικά σε μικρά ακριβά μπουκάλια, είμαστε υπέροχες,’πιο κοντά στη γη’ και όχι στους ουρανούς.
Μας αγαπάμε περισσότερο, μας φροντίζουμε περισσότερο – δεν είναι άλλωστε και πολύ το εμβαδό φροντίδας. 😂
Τους αλληλέγγυους αγωνιστικούς χαιρετισμούς στις κοντούλες φίλες μου και στις ψηλές μια προτροπή ‘να μας προσέχετε λίγο παραπάνω’. ♥️